Kırık Çizgi

Konu: Kırık Çizgi Ptsi Şub. 16, 2009 7:27 pm

Herşeye rağmen bağımsız kalabilmek, bağımsız işler yapabilmek mümkün mü? Kırık Çizgi bu soruya yeni yayınladıkları kayıtları ile cevap veriyor. Bu kayıtları afiyetle dinledikten sonra mikrofonu onlara uzattık. Bakın yeni kayıtları, Kırık Çizgi ve canlı performansları ile ilgili neler anlatıyorlar.

Merhabalar. Öncelikle Kırık Çizgi elemanlarını tanıyalım. Kimler grupta ne yapıyor

Murat: Merhaba! Grupta Ezgi piyano, klavye ve vokalleri, Atacan bas gitarı ve vokali, Murat da davul, vokal ve zaman zaman klavyeyi üstlenmiş durumda.

Elimizde yeni bir Kırık Çizgi kaydı var. Bu kayıtla ilgili detayları sizden alalım. Galiba tamamı ile size ait bir yapım.

Ezgi: Evet, tamamı bize ait 13 şarkıdan oluşan bir kayıt. Bu kayıtta 2004' te kaydettiğimiz demodan bazı şarkılar da var, ama şarkılar o günden bu yana çok fazla değiştiği için tekrar kaydetmek istedik. Kayıtları (şarkılardan bir tanesi hariç) İstanbul'da Kadıköy Turkuaz stüdyosunda yaptık. Büyük şanssızlıklardan ve kayıtları sadece İstanbul'a konsere geldiğimiz hafta sonları yaptığımızdan dolayı uzun ve yorucu bir süreç oldu. Neyse ki bitti… CD yi de biz kendimiz bastık. "Do it yourself" hala bizi etkileyen en önemli felsefelerden. Kapak illüstrasyonlarını Sılacan Köseler adlı arkadaşımız yaptı. CD' nin yanında bir de kullanma kılavuzu var, onun içindeki fotoğrafları Gözde Güngör çekti.

Dinleyicileriniz bunu nerden alabilirler?

Atacan: İstanbul'da Peyote'den ve Deform müzikten, Ankara'da Zıd Müzikten, Eskişehir'de Arka Bahçe kafe'den, Isparta'da Akor müzikten ulaşabilirler. Veya bize mail atıp CD' yi isteyebilirler. En yakın zamanda İzmir'de de olacak.

Tekrar grubun geçmişine dönelim. Nasıl tanıştınız, ne zaman biraraya geldiniz? Grubun ilk yıllarını nasıl geçirdiniz. Bir de MySpace’te Kırık Çizgi Eskişehirli bir grup olarak görünüyor. Eskişehir'in sizin için anlamı ne?

Atacan: Hepimiz Eskişehirliyiz, üniversiteye girene kadar hep Eskişehir'de yaşadık. Küçüklükten beri tanışıyoruz fakat üçümüzün bir araya gelmesi lise zamanlarında gerçekleşti. 2003'te Murat'la 70'lerdeki Amerikan proto-punk gruplarından etkilenip grup kurmaya karar verdik, bu arada Ezgi de bize katıldı. Fakat asla aradığımız gibi bir gitarist bulamadık. Biz de klavye, bas, davul olarak çalmaya başladık. Grubun ilk yıllarında konser verebileceğimiz mekân olmadığından sadece birkaç punk konserinde çaldık. 2004'te İzmir'e giderek bir konser verdik ve ilk demomuzu kaydettik. 2005'te üniversite sınavıyla birlikte farklı şehirlere dağıldık. Bu zamandan itibaren Peyote başta olmak üzere İstanbul ve Ankara'da konserler vermeye başladık.

Ezgi: Şu an başka şehirlerde yaşasakta, grubu Eskişehir'de kurduk ve şehrin bizi her şekilde çok etkilediğine inanıyoruz. Burada yaşamak ve kendi müziğini yapmak, birçok dezavantajı olmasına rağmen güzel. Zaten barlarda kendi müziğimizi yapma gibi olanağımız olmadığı için hiçbir dış faktörün etkileyemediği, sadece içimizden gelen, sevdiğimiz müziği yaptık. Mesela İstanbul'da bu işler çok daha karışık. Gruplarda çok fazla kaygı var gibi geliyor, çok taviz veriyorlar, herkes birbirinden bir şeyler bekliyor. Bunlardan dolayı hala Eskişehirli bir grup olarak gözüküyoruz Myspace'te.

Murat: Eskişehir'de de şu an bazı değişiklikler var. Küçük ve daha samimi bir yerdi. Fakat 3-4 yıl içinde Eskişehir'de çok fazla şey değişti. Bazen kendimizi yabancı gibi hissediyoruz. Zamanımızın büyük bölümünü geçirdiğimiz yerin üzerinde şu an kocaman bir alışveriş merkezi var, eskiden otopark olan yazın açık hava sineması olan yerde de bir tane var. Eskişehir en eski sinemaları kapandı, şu an da birinin olduğu koca bir parsel yıkılmak üzere, sanırım oraya da alışveriş merkezi yapılacak. Küçük esnafı neredeyse bitirdiler. Mesela çok sevdiğimiz, grubun ismine bile orada karar verdiğimiz 2. Kat kafe kapandı. Annem bile odamdaki eşyaların yerlerini değiştirmiş. Bilmem anlatabiliyor muyum ne demek istediğimi? Bunun hakkında etilen fanzinin sitesinde bir arkadaşımız çok güzel bir yazı yazmış, "içimdeki boşluğa da alışveriş merkezi açın" diye. Ufak güzel bir yerdi burası, şimdi o samimi havasını yitirmeye başladı. Tabi güzel gelişmeler de var, Büyükerşen güzel şeyler yaptı. O anlamsız heykellerin dışında, yürürken saçma sapan kocaman bir kaplumbağa çıkıyor mesela önünüze Bir de lunapark açılmış çok güzel. Şehir büyüyor bu normal ve güzel bir şey ama bunun birkaç yıl içinde çok hızlı bir şekilde gerçekleşmesi ilginç oldu. Büyümenin içinde insanların para harcadığı devasa moloz yığınlarıyla olması gerçekten bizi çok rahatsız ediyor.

Son yıllarda genç müzisyenlerin kendilerini ifade edebilecekleri alternatif mekânlar oluştu. Gençler artık programlarında başkalarının şarkıları yerine kendi şarkılarını çalmaya başladı. Türkiye'de indie müzik kulvarındaki bu hareketlenme konusunda ne düşünüyorsunuz?

Ezgi: Evet, çok güzel bir şey bu. Tabi ki Peyote'nin bunda ki rolü çok büyük. Fakat İstanbul'da birkaç mekandan başka böyle mekanların varlığını bilmiyoruz. İnsanlar çok daha cesaretliler artık kendi müziklerini yapma konusunda. Fakat sağda solda duyduğumuz Peyote'de konser veren gruplar için "Peyote grubu" tanımlaması çok komiğimize gidiyor. Biz ve bizim iletişimde olduğumuz hiçbir grup kendi bu şekilde tanımlamıyor, Peyote'dekiler de kimseyi bu şekilde etiketlemek ve sahiplenmek istemiyor. Zaten kendi şarkılarını çalan grupların, sahne alabileceği şahane bir yer sadece.

Murat: Indie müzik kulvarından kastının "bağımsız" gruplar olarak algılıyoruz. Fakat bu bağımsız kulvarı çok aktif olarak görmüyoruz. Zaten az olan gruplar daha fazla iletişimde olmalı, farklı yerlerde konserler vermeye çalışmalı, kendi CD’lerini basmalı veya bağımsız "label"lar kurmalı. Elimizden geldiğince bir şeyler yapmaya çalışıyoruz, her türlü fikre de açığız.

Siz de bu mekanlarda çeşitli konserler verdiniz. Bu konserlerden unutamadığınız bir anınız varsa dinleyelim.

Ezgi: İki grup sahne alıyorduk ve ilk sahne sırası bizimdi ve bitmesine yakın bir kız her şarkı arasında diğer grubun ismini bağırarak söylemeye başladı. Sanırım bunu üç kez tekrarladı ve üçüncüsünde kendimi tutamayarak elimde olan su şişesinin kapağını kıza doğru fırlattım

Atacan: Bir ve ya iki cover yapıyoruz sadece. Bunlardan bir tanesini çalacağımızı söyleyince, bütün seyirciler "aaaaaaaaaaaaaaa" diye bağırmışlardı. Çok hoşumuza gitmişti.

Murat: Bir de bu bir iki coverdan Monks coverını yaptığımız zaman, Rumble Fish ve The Raws'dan Güneyin sahneye çıkışlarını severim.

Türkiye'den sevdiğiniz gruplar kimler. Kimlerin canlı performanslarını izlemekten keyif alıyorsunuz?

Gevende, Rumblefish, Ayyuka, Sattas, The Raws, Grangulez, Bedroomdrunk, Fungu, Klink, Kim ki o… Bir de Deform Müzik'ten Tayfun'la Ozan'ın ve Mehmet Atılgan'ın dj performanslarını çok güzel oluyor.

Geleceğe yönelik müzikle ilgili kısa vadeli ve uzun vadeli planlarınız neler?

Murat: Hırvatistan'da Zdenko Frantic'in Slusaj Natglasnite! (listen loudest!) adından bir DIY projesi var. Slusaj Natglasnite i "label" olarak değil "independent announcer" olarak tanımlıyor. Yeni CD'mizi çoğaltıp orada dağıtacak. Ayrıca düzenli olarak yayınladığı "Bombing of New York" adında bir toplamasında da yer alacağız. Onun dışında Ezgi'nin yurtdışında olmasından dolayı kısa bir ara vereceğiz, Aralık ayından sonra farklı şehirlerde konserler vermeye devam edeceğiz.

Dinleyicileriniz müziklerinizi nerden dinleyebilirler?

Atacan: Myspace'den ve kısa bir süre sonra Last fm'den de dinleyebilirler.

www.istegenc.com.tr