Behçet Necatigil

Konu: Behçet Necatigil Paz Şub. 22, 2009 9:38 am

Behçet Necatigil, 16 Nisan 1916 tarihinde İstanbul'da doğdu. İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu ve Edebiyat Bölümünden mezun oldu. Kars, Zonguldak ve Kabataş Erkek Lisesi'nde, İstanbul Eğitim Fakültesi'nde edebiyat öğretmenliği yaptı. Kabataş Erkek Lisesi'nde Demir Özlü, Hilmi Yavuz gibi yazar ve şairlerin öğretmeni oldu.

13 Aralık 1979 tarihinde de İstanbul'da öldü.

İlk şiiri, lise öğrencisi olduğu yıllarda Varlık dergisinde çıktı. O tarihten, ölümüne kadar hep şiirinin ve edebiyatının içinde oldu. Şiirlerinde evler, aile, çevre, aşklar, bunalımlar, hastalıklar, yalnızlıklar ve ölüm onun kendine has anlatımı ile çok defa kısa mısralar haline gelir. Eski ve yeni kelimeleri ustaca şiirine yerleştirir. Sağlam ve tutarlı bir şiir dünyası vardır.

Şiir kitapları dışında, düz yazılarını içinde topladığı Bile/Yazdı adlı eseri de bulunmaktadır.

Almanca'dan çevirileri de olan Necatigil, radyo oyunları da yazmıştır. Bu alandaki çalışmalarını Yıldızlara Bakmak(1965), Gece Alevi(1967), Üç Turunçlar(1970), Pencere(1975) kitaplarında topladı.

Ailesi ölümünden sonra, Necatigil Şiir Ödülü oluşturdu, ödül her yıl verilmektedir.

Kabataş Erkek Lisesi 3 Fen-F sınıfına Behçet Necatigil Dersliği adı verilmiştir.

Konu: Geri: Behçet Necatigil Paz Şub. 22, 2009 11:25 pm

Güzel cümleler, içimi ısıtan kelimeler.

Evin Halleri

Evin yalın hali
İster cüce, ister dev
Camlarında perde yok
Bomboş, ev.

Evin -i hali, sabah,
Geciktiniz haydi!
Uykuların tatlandığı sularda
Bıracaksınız evi.

Evin -e hali, gün boyu,
Ha gayret emektar deve!
Sırtınızda yılların yorgunluğu
Akşam erkenden eve.

Evin -de hali, saadet,
Isınmak ocaktaki alevde
Sönmüş yıldızlara karşı
Işıklar varsa evde.

Evin -den hali, uzaksınız,
Hattâ içinde yaşarken
Aşkların, ölümlerin omzunda
Ayrılmak varken evden.