Şiirler

Konu: Şiirler Salı Şub. 17, 2009 2:39 am

Beğendiğimiz şairlerin, beğendiğimiz şiirlerini paylaşalım...

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Lanet bir kasırga mıdır? Ayrılık bilanço mu? Ben kimi üzersem serinlerim,sersemlerim? Ruhu bozuklarla hangi yanlışı doğruya çevirebilirim; ben, gidebilir miyim?
Kısa filmler var hayatımda, yönetmeni özürlü.Yönetmeni ruha özürlü. sevmek,vakitsiz misafir: Kanıtlanamayacak yaranın su gibi geceye karışıp akışı. Oturup yazmış bir sarı tavşan: Sana

Sana, sana diye başlayan şiirlerden birinden sesleniyorum...
Seni seviyorum demek bu kadar basite alınmışken hazır, bende kek yaptım.
Evet fırsatçı sevgilim demen gibi hoş değildi, güvenemiyorum demen...
Ama ben yine küçükken oynadığım çubuklarıma göz attım
Susmak, oyun oynamaktan daha zordu, kaçındım.

Sana, sana diye başlayan şiirlerden birinden bakıyorum...
Dişlerin çürümüyor, dudakların hep güzel, saçın boyada olsa idare eder
Zaten kadavra aşkları yaşatmaya çalışmıştık, ben dürüstçe soluyordum, sende neşter.
Ben umarsamazca ağlarken içimde,
Sen üç nokta bir okulundan mezun olmuşçasına coşkulu,
Tersten bakmak tersliğin iki uzvu.

Sana, sana diye başlayan şiirlerden birinden kızıyorum...
Serin kumlardan, kızgın denizlere atlamak gibidir
idealist yaklaşımlarla sosyopat bakmak aşklara, anlamadın,
Zaten benim ki musalla taşına ağlayan bir çocuğun kalbinden akan umuttu.
Yanaklardan özgürlük aksın diye şakaklara dayanır mı ki silah, dayamadım,
İsteklerimi keşke müsvette bir kağıda yazmasaydım.
gördün mü yine kızamadım....

Sana, sana diye başlayan şiirlerden birinden itiraf ediyorum...
Ben yavaş yavaş sokarken silahı ağzıma, tetik yumuşuyor, okşuyorsun.
Yapma bileklerimi bile yanlış dikiyorsun.
Evet seni seviyorum diye bitmeyecek
Ve evet yastığımda tek bir çapak bile yok sana adanan.

Sana, sana diye başlayan şiirlerden birinden ağlıyorum...
Acizim işte kabul ediyorum, hıçkıra hıçkıra ağlarken
esrar gibi çekiyorum burnumu.
Yanağımı siler misin? Biraz kan kalmış.
Seni öpmek, bir sigaradan nefes çekmek gibi bu son gecede, tuzlu
Bir sigarayı basmaksa gözlere, sen olmayan bir cümle kurmak gibi, biliyorum
Bu aşkta biraz ayrılık kalmış.
Bize kalan tek renk kırmızıyken, mavi bir oğlumuz olsun isterdin, neyse
Bırak annenin okuttuğu dualar avuçlarında dursun
Ve sus, lütfen, içimde biraz umut kalmış.
Bir rüya için ağıt yaktım, bak uçuşuyor hala külleri... Yeter!
Okşadığın tetiğe bas artık bende biraz can kalmış...

Sana, sana diye başlayan şiirlerden birinden kayboldum.

Sana ölüyorum
Böyle kanar bir olmazın analistliği, böyle susar kalırsın tek sözcük suçluyorsa içinde saklandığı cümleyi...
Sevmek, tanrıyı tanımamazlıktan gelmektir!

Küçük İskender

Konu: Geri: Şiirler Salı Şub. 17, 2009 9:55 pm

Her yeri boyamışsın, çok güzel; ama burada biraz kan kalmış, zincir kalmış, kırbaç kalmış...
Sahneye çıkan hayvanların büyük uzantılarıyla ayaktasın, Çok güzel; ama Burada biraz aşk kalmış...
Sana dokunduğum zamanlarda bana ’ Sevgilim ’ derdin, şimdi ’ İbne ’ diyormuşsun, çok güzel; ama burada biraz sonbahar kalmış, ihanet kalmış, bencillik kalmış...
Korkunç yolculuklar planlardık insanlardan uzağa. Ellerimizi bırakıp, ayaklarımızı bırakıp gidecektik, çok güzel; ama burada benim çocuksu saflığım kalmış, aptallığım kalmış, düşlerim kalmış...
Bu gece benim için en iri şeyi ağzına al! Evrendeki en iri şeyi: Adımı! Ve sonra tükür onu havaya, altına geç ve bekle, çok güzel; ama burada biraz her şeye rağmen benim sana hasretim, benim senin göğsünü yumruklaya yumruklaya ağlayışım, benim...
Benim senin bana hediyen lök gibi yalnızlığım kalmış!...

Küçük İskender

Konu: Geri: Şiirler Çarş. Şub. 18, 2009 1:02 am

Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını

Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana;herkes içime dökmüş artıklarını

Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...

Ümit Yaşar Oğuzcan - Acılar Denizi

Konu: Geri: Şiirler Çarş. Şub. 18, 2009 6:19 pm

~ Adım Adım Mutluluğa ~

Üzülme melek,aldırma sen bu delibozuk dünyaya

Senin daha aşacak upuzun bir yolun var unutma !!!

Onlar ne söylerlerse söylesinler,

Bırak sana lanet etsinler,sen duyma

Havada buram buram nefret estirecekler

Şimdi tut nefesini,onların zehirlerini soluma

Senin yolunda ne güneşler doğacak bunu bil,ve devam et koşmaya

Onlar ne taşlar koyacaklar yoluna,sen sakın ardına bakma

Takılırsan da 'yenildim' diye sakın yılma

GÜÇLÜ OL!!!

Burada yağan son yağmurla akıt hüznünü

Yepyeni bir dünyada tertemiz bir başlangıç olacaksın

Burada kalacak tüm kırıkların

Şimdi aç avuçlarını,at bütün acılarını

Ve sakın artık bu diyardan medet umma

BİTTİ !!!

Artık ağlamayacaksın

Parçalanmayacaksın

İsyanlarında boğulmak yok artık

Sen hep özgür olacaksın ...

DAYAN!!!

Az kaldı mutluluğa ...

Şunu da unutma;

Yepyeni başlangıcına vardığında,

Geçmişinden kalan yaralarına baktığında

Dokunduğunda,canın yandığında,

GÜLÜMSEYECEKSİN !!!

Hayatla bir oyunun içindeydik,berabere bittik diyeceksin

Çünkü yenilmedin,sen yolunu baştan çizdin

Tüm o çirkinliklere göğüs gerdin

Hakettiğine kavuşabileceksin

Hadi melek!!!Başaracaksın dayan

İçindeki taşkını boşalt ağla

Boşa geçen zamanına...Hayaline yaklaştığın için mutluluğuna...

AĞLA...

Ama dayan,pes etmek yok !!!

Daha ne sevinçlere kanat çırpacaksın

DAYAN!!!

Bak ufukta güneş doğuyor

Çok değil, az zaman sonra YENİDEN DOĞACAKSIN !!!

Konu: Geri: Şiirler Çarş. Şub. 18, 2009 6:38 pm

Hasretin kançanağı gözlerinde oturuyorsun;
seni soruyorum
hiçbir şey bilmiyorsun

Hep bir çağlayan gibi senin sevdana aktım
sen ise sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktın

Tükenişi bir aşkın,
bir nehrin tükenişine benzer
Ne deniz olabildin,
ne nehir kalabildin

Kendin ol, kendin ol
Sen buysan başkası ol

Buysan kederden öleceğim,
başkası olursan de kimi seveceğim?

Ne Diyarbakır anladı beni ne de sen
oysa ne çok sevdim ikinizi de bir bilsen...

Özdemir Asaf

Konu: Geri: Şiirler Cuma Şub. 20, 2009 4:52 pm

Suyun ağzındaki gümüş gülümseme
Atlas bir ten taşıyor suçlu günbatımlarına.
Kuşlar ki göğün noktalama işaretleri
Uzun bir cümle indiriyorlar yeryüzüne
Tanrıdan ve akıldan.

Gevşiyor toprağın yuvarlak kasları,
Yapışmış parmaklıklarına göğüs kafesinin
Bağırmakta yürek.

Durmuyor bu abdal kafile
Evet, kimse evine dönemeyecek.
Aşk bir yasa değil.
Aşk bir form değil.
Aşk, bir sebep!
Herkesin bildiği ve buna rağmen
Birbiriyle konuşmadığı ortak bir suç aşk!
Suyun ağzındaki gümüş gülümseme...

Küçük İskender - Klarnet

Konu: Geri: Şiirler Ptsi Şub. 23, 2009 2:48 am

“Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme…
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme…

Ey ay, felek harap olmuş, ziyan olmuş senin için…
Bizi öyle harap, öyle ziyan ediyorsun, etme.

Ey, makamı “var” ile “yok”un üstünde olan kişi!
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme…

Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan
Sen, ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.

Şekerliğinin içinde zehir olsa dokunmaz bize
Sen zehri şeker, şekeri zehrediyorsun, etme…

Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme!!

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme?

İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme!!”

Mevlana

Konu: Geri: Şiirler Çarş. Şub. 25, 2009 11:59 pm

AYSEL GİT BAŞIMDAN

Aysel Git Başımdan
Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ölümüm birden olacak seziyorum.
Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan istemiyorum.

Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
Dağıtır gecelerim sarışınlığını
Uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Benim icin kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Islığımı denesen hemen düşürürsün,
gözlerim hızlandırır tenhalığını
Yanlış şehirlere götürür trenlerim.
Ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini.
Acılarım iyice bol gelir sana,
sevincim bir türlü tutmaz sevincini.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim.

Sevindiğim anda sen üzülürsün.
Sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına.
Aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
Büyük bir kulak çınlıyor içimdeki.
Çetrefil yolculuğum kesinleşmiş.
Sakın başka bir şey getirme aklına.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim.
Aysel git başımdan seni seviyorum...

Misafir

KİMİN VAR Kİ

Kimi bekliyorsun hala,
Evinden kitaplarından uzakta mısın
Arada bir telefon et kendine
Kendine mektuplar yaz yanıt beklemeden
Kartlar gönder kendine her gittiğin uzaklardan
Sevgilim diye başlayıp öperim diye biten
Senin senden başka kimin var ki arasın

İnince trenden ya da uçaktan yalnızlığın
Sevinçle karşıla yanlızlığını garlarda hava alanlarında
Ayrılışlarda da sarılıp öpüş yanlızlığınla
Ugurla kendi kendini dönüşsüz yolculuklara
Bekle kendini uzak yolculuklardan dönersin diye
Senin senden başka kimin var ki beklesin

İçki masalarında bir başına mısın
Kendinleysen yetmelisin kendine
Çoğaltıp yanlızlığını konuş bir çok kendinle
Kaldır içki bardağını kendi şerefine
Ağlaşarak gülüşerek tartışarak kendile
Senin senden başka kimin var ki bulasın

Düşmanlarının saldırılarından yuvarlandıkça yerlere
Tutup kendi saçlarından kaldır kendini
Seni sana bildirecek kimsen yok başka kendinden
Ölünce senin bile haberin olmayacak öldüğünden
Haber ver kendine ki öldüğünü bilesin
Kimin var ki senin sana öldüğünü söylesin

Kendi kendinin hem konuğu hem ev sahibisin
Zamanın varken ağırla kendini sarılıp öperek
Biliyorsun nasıl olsa yakın o gelecek
Kimileri diyecek
Daha şimdiden sev kendini sev kendini SEVVVV
Kimin var ki senin seni senden başka sevecek..

Aziz Nesin

Misafir

BİLİYORUM SANA GİDEN

Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;
Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor
Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;
Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım
Bu böyle pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;
Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,
Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,
Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir geceyarısı yazıyorum bu mektubu
Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

Cemal Süreyya

Misafir

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte. Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.

Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.

Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim" diyeceksin.

Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.

Çok sahiplenmeden,
Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...

CAn YüceL

Misafir

Yavaşça dokundu soğuktu kızın solgun bedeni ve mosmordu dudakları ara ara kımıldıyorlardı nazikçe.Ama bir anlamı yoktu ağzından çıkan cümlelerin. Belki de son kez nefret kusmak istiyordu saymak sövmek bağırmak yada vedaydı küçük iniltiler hayata karşı olan bir veda. Ne fark ederki gelmişti zaten yolun sonuna.

Son bir gayretle gözlerini araladı etrafına bakındı olması gerektiği gibi değildi. Çok kalabalıktı etrafı oysa yalnız kalıcaktı düşünücekti her şeyi . Gidin dedi rahat bırakın beni ben nasıl yanız başıma yaşamışsam yalnız başıma ölmek istiyorum. Kimse anlamadı dediklerini oysa duymaması gereken kendisiydi.Birden durdu fazla zaman kalmamıştı her şey sessizleşti. Ne yani bu kadar basitmiydi. Yaşamak bu kadar iğrenç bu kadar acı verirken ölmek bu kadar kolay mıydı? Birden sinirlendiğini fark etti yerinden kalkmak ve bağırmak çağırmak istiyordu. Yaşamın kendisi gibi ölümde adaletsizdi.

Gözlerinden yaş geldiğini fark etti oğlan git demişti ama sonsuza kadar değil. O onsuz olmak istememişti şimdi ne yapacaktı. Gözlerinin önünde ölmesini izliyordu sevdiğinin. Neden yapmıştı bunu? Ölmemeliydi o ölmemeli kız birden durdu ne kadar da güzeldi ne kadarda masum iyileşti sandı oğlan .Birden mutlu oldu.

Daha fazla gücü kalmamıştı artık hissediyordu soğuk nefesi. Yine açtı gözlerini bileklerine baktı beyazın üstüne kırmızı kan ne kadar da güzel görünüyordu. Durdu birden.

Büyük bir nefes aldı kız oğlanın kollarında uzun süren bir nefes. Sanki tutunmak istiyordu dünyaya yaşamak istiyordu. Dayanmalısın dedi oğlan dayanmalısın bak gelicek birazdan ambulans lütfen dayan!

Artık göremiyordu kırmızıyı kanaması durmuş muydu yoksa. Neden her yer bembeyazdı. Büyük bir nefes aldı son kez lanet dünyanın zehirli nefesini içine çekti .

Aldığı derin nefesi yavaşça verdi kız. Ama yeni bir nefes almıyordu. Oğlanın kolları arasında vermişti son nefesini bağırdı oğlan yaşamalıydı o diye. Yaşamalı!

Aldığı nefesi yavaşça verdi kız.Artık yatmıyordu. Sonunda özgürdü ilk defa özgürdü Yeryüzü çoktan aşağıda kalmıştı. Yavaşça elini kaldırdı ve gülümsedi hoşça kal dünya…

Kıza baktı oğlan sanki gülümsüyordu gözyaşları ve hıçkırıklar arsında Hoşça kal dedi kıza oğlan ve özür diledi...!

(KaraKAlem-Öykü Demirci)